[ بدون عنوان ]
یکشنبه 6 خرداد‌ماه سال 1386 11:11
کلبه تنهایی من پراز فریاد است،فریادی به بلندی سکوت،به زلالی حقیقت وبه زیبایی باران بهاری. کلبه ام تنهاست ،امّا نسترن می داند که چه پر غوغاست. مثل شعرهای ساده و بی وزن شاعران گمنام. باد امّا بی درنگ می وزد و با آن حرف می سازد...!!! سلام میدوارم که از این وبلاگ خوشتون بیاد نظر یادتون نره